“نامت زنده باد ای بزرگ مرد اریایی”

ای خدا ، نیایش مرا که پایان زندگی من است بپذیر !

سپاسگزارم که صداهایی به من نمودی که چه باید بکنم و از چه چیزهایی بپرهیزم ،مخصوصا حق شناسم از اینکه هیچگاه از یاری خود مرا محروم نکردی .

خدایا از شما خواستارم همسر و فرزندان ، دوستان و وطنم را سعادتمند بداری .

فرزندان من، دوستان من! من اکنون به پایان زندگی نزدیک گشته‌ام. من آن را با نشانه‌های آشکار دریافته‌ام.
وقتی درگذشتم مرا خوشبخت بپندارید و کام من این است که این احساس در کردار و رفتار شما نمایانگر باشد، زیرا من به هنگام کودکی، جوانی و پیری بخت‌یار بوده‌ام. همیشه نیروی من افزون گشته است، آن چنان که هم امروز نیز احساس نمی‌کنم که از هنگام جوانی ناتوان‌ترم.